Symposium en tentoonstelling "Op de vlucht" 18-27.09.17 in hogeschool Thomas More

Vluchtelingen in Vlaanderen

Mechelen, Thomas More hogeschool

18 september 2017 om 19.00u

PROGRAMMA

19.00 u. Elke Vandersypen, voormalige presentatrice bij Radio 1 en Canvas, verwelkomt u in het grote auditorium van Campus De Vest en presenteert dit programma.

19.05 u. Machteld Verbruggen, Algemeen Directeur van de Thomas More Hogeschool, spreekt een inleidend woord.

19.20 u. Heidi De Pauw, directeur van Child Focus: Child Focus bezorgd om de vele niet-begeleide minderjarige vluchtelingen in België.

20.15 u. Dr. Kassem Alsayed Mahmoud, gevluchte Syrische wetenschapper, nu onderzoeker ULB:  What does it mean to be a Syrian scientist today? Hij vertelt in het Engels over zijn land, zijn vlucht en over wat Europa voor hem en gevluchte leerkrachten en academici kan betekenen.

19.05 u. Dirk Kops, Directeur TSM Mechelen, vertelt ons hoe jonge vluchtelingen in zijn school worden opgevangen.

21.00 u Jan Geens geeft toelichting bij de fototentoonstelling “Vluchten is van alle tijden”, met o.m. teksten van bekende schrijvers en ‘artworks’ van Moustafa Jacoub, Syrisch vluchteling, momenteel wonend in Houston, U.S.A. De tentoonstelling loopt tot 27.09.17.

Over het Europese project ‘Flucht’/ ‘Op de vlucht’

Wat vluchten betekent, welke de vluchtoorzaken zijn en hoe Europa vanuit zijn democratisch waardensysteem steeds hulp en bescherming heeft geboden aan mensen op de vlucht, daarvoor vragen we met dit “Europa voor de burger”-project extra aandacht.

Onze partners in dit EU-project organiseren  gelijkaardige activiteiten in de Duitse steden Lüneburg en Jena, in Griekenland en in het Sloveense Maribor.

Naast de tentoonstelling worden interviews, debatten en samenkomsten gepland met vluchtelingen en burgers, jongeren en ouderen, uit het eigen land. Verhalen van vluchtelingen worden opgetekend en discussies worden gevoerd over vooroordelen, welkomacties, ons democratisch waardensysteem waarin bescherming van vluchtelingen, religieuze vrijheid en vrije meningsuiting centraal staan.

Telkens willen we daarbij benadrukken hoezeer vrijwilligers, verenigingen én kunstenaars (dichters, schilders, beeldhouwers, ….) zich telkens verbinden en verbonden hebben met mensen op de vlucht.

Verslag van een boeiende contactname

Op 30 maart 2017 kwam vzwSambucusforum in contact met TSM en zijn klas Nederlands voor anderstaligen o.l.v. Deborah Crabbé.

Directeur Kops gaf eerst een korte inleiding waarin hij aantoonde op welk een geëngageerde wijze de zeven jongens die hun thuisland ontvlucht zijn in zijn school worden opgevangen en opgeleid. Ze volgen wekelijks 2 dagen les op school en werken 3 dagen in een bedrijf. Hij maakte daarbij duidelijk hoezeer in TSM een verwelkomingscultuur heerst en benadrukte tevens dat deze jongens via hun leren en werken ook bijdragen aan onze gemeenschap.

Samen met Britt, Gert en Kubra, drie leerlingen van Hagelstein woonden we dan , als afgevaardigden van de vzw Sambucusforum ,de eerste twee lesuren Nederlands bij. Op een boeiende wijze wist leerkracht Deborah hen gedurende twee uur te bevragen en te vervolmaken inzake basiswoordenschat Nederlands. Ze deed dat op een zeer interactieve wijze aan de hand van goed gekozen didactisch materiaal als foto’s, geuren, smaken enz… Wat ons tijdens de lessen zeker opviel was de leergierigheid van elk van de nieuwkomers en hun gedreven wil om snel Nederlands te leren.

 Tijdens het tweede lesuur was het aan de bezoekers (Hagelstein en Sambucusforum) om met een minimum aan gegevens (welke is je thuistaal? In welk continent situeert je land zich? welke is de hoofdstad?) trachten te achterhalen uit welk land de vluchtelingenjongens vandaan zijn gekomen. Ze vertelden ons de naam van

hun moedertaal

Dan volgde in drie kleinere groepjes een interview met telkens 2 à 3 vluchtelingen afgenomen door de Hagelsteinleerlingen. Zij kregen als opdracht hiervan een verslag te maken.

Ook de vervolgcoach OKAN, Anne Moeyersons, van TSM-Middenschool was aanwezig en nam deel aan de gesprekken. De voormiddag werd afgesloten met een broodjeslunch in de refter van TSM aangeboden door de vzw Sambucusforfum in het kader van zijn Europees project “Op de vlucht”. Zie www.sambucusforum.be

Meer dan ooit zijn we ervan overtuigd dat contacten als deze tussen Vlamingen en nieuwkomers het beste medicijn zijn tegen vooroordelen en wantrouwen dat jammer genoeg bij een deel van de Vlamingen bestaat. Zulke contacten helpen de andere te zien als individu, leert welke zijn achtergronden zijn én welke de beweegredenen zijn om je land te ontvluchten en elders een zekere toekomst te vinden.

Dank aan de directeur voor het kunnen meemaken van deze bijzonder leerrijke contacten!

Amadou uit Sierra Leone getuigt.

Bij het symposium van 18 september '17 in Mechelen.

Vluchten is van alle tijden:

Een Europa voor de burgerproject

Als voorzitter van de organiserende vzw dank ik Heidi De Pauw, professor Kassem en directeur Dirk Kops namens jullie allen van harte voor hun beklijvende toespraken.

Heel kort wil ik voor jullie nog de oorsprong en bedoeling schetsen van dit EU-project dat loopt binnen de zgn. Europa voor de burger-projecten waarin vanaf 2014 extra aandacht wordt besteed aan het wakker maken van de burgers voor de vluchtelingencrisis.

Samen met de organisatie Recht in Europa uit het Duitse Jena, het Archipelagos Instituut van het Griekse eiland Samos en het Sloveense Drustvo europsko uit Maribor, Slovenië, zijn we met onze vzw Sambucusforum betrokken partner in zo een Europa voor de Burger-programma met als titel "Op de vlucht".

Centraal in deze programma’s staat het bevorderen van debat, reflectie en samenwerking op het vlak van herdenken, herinnering, integratie en geschiedenis voor jong en oud.

Het project “Op de vlucht”  wil een intercultureel leerproces zijn waarbij  deelnemers en bezoekers van elkaar leren met als doelstelling de sensibiliteit voor de vluchtelingen te verhogen, begrip voor hen te laten ontstaan én te wijzen op de grote verantwoordelijkheid van Europa en de Europese deelstaten in deze.

In het kader van dit project is door de vier partners aan recherche gedaan en een tentoonstelling voorbereid met een flink aantal foto's en verklarende teksten waarmee enerzijds concreet de huidige vluchtelingencrisis wordt geduid en anderzijds een vergelijking wordt gemaakt met eerdere vluchtelingenstromen waarmee Europa in de voorbije 100 jaar is geconfronteerd. Van groot belang is het zeker dat jonge mensen van vandaag herinnerd worden aan de geschiedenis van toen, ook die van migratie, van vluchten en uitgedreven worden en beseffen hoe ook eerder in Europa, en vooral in West-Europa, dat al 70 jaar in vrede leven kan,  vluchtelingen zijn opgevangen en geïntegreerd. 

Wat heel duidelijk daarbij is, dat is het feit dat kunstenaars, dichters, beeldhouwers, filmmakers en fotografen zich steeds emotioneel verbonden hebben gevoeld met mensen, met vluchtelingen die hoopvol onderweg zijn naar een betere toekomst. Ook dat hebben willen illustreren in deze kleine tentoonstelling.

Onze vereniging kreeg al de kans om deze tentoonstelling einde mei gedurende een week op te stellen in de Technische Scholen Mechelen, en is de algemene directie van Thomas More bijzonder dankbaar om de nu nog uitgebreide expositie hier te kunnen tonen tot 27 september.

Heel bijzonder vraag ik daarin uw aandacht voor de getuigenissen van acht niet begeleide minderjarige leerlingen van TSM, ze hebben in het Nederlands dat ze nu al bijna machtig zijn, hun vluchtervaring beklijvend en emotioneel in tekst gebeiteld: die getuigenissen vind je in de tentoonstelling.

Als  tweede zeer opvallend aanwezig in de expositie zijn de kunstwerken van Moustafa Jacoub. Hij is een gevluchte Syrische leraar en kunstenaar. Van hem kregen we de exclusieve toelating om zijn kunstwerken te reproduceren en hier te tonen: je moet echt bij elk van de werken even stilstaan en trachten er zijn vaak sterke boodschap uit te distilleren.

Met de vier partners hebben we ook een standpuntnota uitgeschreven in vier talen , gericht aan de beleidsmakers, pers en politici. De tekst ervan staat te lezen op onze website.

Vluchten is van alle tijden.... hulp bieden ook.

Vluchten is van alle tijden….

Eeuwenlang al ontvluchten mensen hun land omdat er oorlog heerst, opstanden het normale samenleven onmogelijk maken, omdat er hongersnood is en ze hun kinderen en zichzelf niet langer kunnen voeden, omdat ze elders een beter leven willen leven…

In de expositie toonden we met beeldmateriaal hoe in de twintigste eeuw ook binnen Europa gewapende conflicten grote groepen mensen deden besluiten om op de vlucht te slaan:

- Bij het begin van de eerste wereldoorlog (oktober 1914) vluchtte ongeveer 1 miljoen Belgen naar het neutraal gebleven Nederland!

- Om economische redenen trokken tot in de jaren 20 van vorige eeuw vele Europeanen met o.m. de Red Star Line vanuit Antwerpen naar Noord-Amerika en Canada.

- In 1936  brak de Spaanse burgeroorlog uit en ontvluchtten tienduizenden Spanjaarden hun lznd, o.m. naar België, Groot-Brittannië en Chili.

- Om Joodse levens te redden waren er de zgn.”kindertransporten” in 1939 en 1940.

- De tweede W.O. heeft miljoenen mensen op de vlucht gejaagd in Oost-Europa, honderdduizenden stierven en  tussen 1945 en 1948 zijn 12 miljoen Duitsers onder dwang op weg gezet naar het westen.

- De Hongaarse opstand veroorzaakte in 1956 gedwongen migratie van vele Hongaren. 6000 vonden een nieuwe thuis in België.

- In 1973 ontvluchtten duizenden Chilenen de terreur van Pinochet, velen belandden in Europa.

- Bootvluchtelingen uit Vietnam en Cambodja kregen tussen 1975 en 1980 de kans zich te vestigen in West-Europa en, ook in België.

- In Afrika zijn er vandaag miljoenen vluchtelingen : zo is er het Refugeecamp Dadaab in Kenia, ’s werelds grootste vluchtelingenkamp met een half miljoen Somalische vluchtelingen.

Overal ter wereld bevinden miljoenen vluchtelingen, migranten en asielzoekers zich in moeilijke situaties. Ze wonen in kampen, vechten voor hun overleven in steden of op het platteland en hebben geen toegang tot basisgezondheidszorg.

De huidige vluchtelingencrisis is nog lang niet voorbij. Weer meer vluchtelingen wagen het om in gammele bootjes de oversteek naar Europa te maken.

Vluchtelingen en asielzoekers die de instabiliteit van hun thuisland ontvluchten, riskeren vaak hun leven tijdens die reis. Zij hebben gewoonlijk geen enkele toegang tot aangepaste medische of mentale gezondheidszorg.

En telkens ook wordt er hulp geboden.......:

• In het centrale gedeelte van de Middellandse Zee werken hulorganisaties  mee aan reddingsacties voor bootvluchtelingen. 
• Rond de Griekse eilanden worden gammele vluchtelingenbootjes  met snelle rubberboten.
• In de vluchtelingenkampen in Europa wordt hulp geboden. De belangrijkste projecten bevinden zich momenteel in Griekenland en Italië.
• Bij ons zijn vrijwilligers en middenveldorganisaties in de weer om vluchtelingen bij te staan.

gerealiseerd door "Schipper mocht ik overvaren?"

Getuigenis van een Syrische vader gevlucht in 2015

Deel deze pagina